Nie da rady bez Kawki ;)

Nie pamiętam, kiedy wypiłam swoją pierwszą prawdziwą kawkę, ale teraz sobie nie wyobrażam za bardzo dnia bez niej. Choć takie też się zdarzają. Widzę z perspektywy czasu, że "smak" też mi się zmienia. Na początku raczej piłam z mlekiem i cukrem. Potem cukier został zdegradowany.
Będąc na studiach magisterskich i przygotowując notatki do egzaminu, w tle oglądałam/słuchałam "Agentów NCIS". Główny bohater - agent Gibbs - pił wyłącznie czarną. Chyba udzieliło mi się, bo w czasie sesji żadna kawa z dodatkami mi nie pasowała. Miała być czarna. Żadna inna. Teraz mam wrażenie, że tryb sesja mam non stop włączony ;) ale do kawki dodaję jeszcze imbiru, czasem cynamonu i miodu.
Na tyle lubię kawę, że musiało się to przełożyć na rysowanie kawek i kawiarki. Bawię się słowem i obrazem. Sprawia mi to dużo frajdy!!!
A już w ogóle jestem przeszczęśliwa, gdy inni też chcą mieć kawkę ;)
Zapraszam do śledzenia: https://www.facebook.com/MMJ-Z-%C5%BCycia-kawiarki-i-kawki-1531277073606282/
Miłego dnia!

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Post od tego, co nie jest dobre

Obraz
Mamy Wielki Post. Czas nawrócenia, przemiany serca, przemyślenia pewnych spraw. Część podejmuje się postanowień wielkopostnych. Część rezygnuje ze słodkości, znam osoby, które poszczą o chlebie i wodzie w piątki. Jedni chodzą na Drogę Krzyżową, inni na Gorzkie żale. Organizowane są rekolekcje, wyjazdy na Misteria. Warto z tego korzystać, wtedy ten czas jest jakiś inny, pełniejszy. Myślę, że warto wykorzystać ten Wielki Post na post od tego, co nie jest dla nas dobre. Post od: narzekania (ile razy w ciągu dnia zdarza nam się narzekać? tak szczerze....) marudzenia  (podobne do w/w) gadania źle o innych i oceniania (jesteśmy w tym mistrzami szybkości) tracenia cierpliwości za szybko (mea culpa) złych myśli o sobie i innych (uwielbiamy się dołować....) braku odpoczynku (łapię się na tym, że w tym pędzie życia ostatnio ciężko mi po prostu pozwolić sobie na chwilę drzemki, odpoczynku, poczytania książki) szybkiego jedzenia (jedz powoli, smakuj) braku czasu dla rodziny
Czytaj więcej

Sami szyjemy swoje szczęście

Obraz
Rzuciło mi się hasło "szczęście szyte na miarę" na blogu Cammy . I tak sobie myślę, że to my i tylko wyłącznie my możemy sobie "uszyć" nasze szczęście. Często jednak uzależniamy szczęście/radość od innych. Nie lubimy być samodzielni. Chcemy być niezależni, a jednocześnie uzależniamy się od innych. I dziwimy się, gdy dana sukienka czy jeansy są ciasne albo za duże, bo wzięliśmy krój z innej osoby, a nie z nas. By być szczęśliwym potrzeba nam odrobiny odwagi. Bo życie wymaga ciągłej odwagi. Każdy dzień to przygoda, którą mamy przeżyć. Tyle może się wydarzyć. Zmienić. Tyle my możemy w nieść w to życie. Czy jednak chcemy? Dzisiaj jest wspomnienie św. Franciszka Salezego. Rodzice chcieli, by się ożenił, skończył wybrane przez nich studia. Studia skończył, ale on wiedział, że jego "szczęściem" nie jest małżeństwo. Pragnął służyć Panu, chciał zostać księdzem. Rodzina nie była zachwycona. Dla nich sutanna była "za duża". Dla Franciszka była idealni
Czytaj więcej

Adwent to czas radości i dzielenia się nią

Obraz
Adwent to czas radosnego oczekiwania. Często jednak umyka nam ta radość. Bo skupiamy się zbyt często na rzeczach materialnych zakupach, prezentach, potrawach, itp. Zapominamy o tym, co duchowe. Adwent to czas radosnego oczekiwania na narodzenie Boga - Zbawiciela, bez którego nasze życie byłoby beznadziejne. Naprawdę nie wyobrażam sobie życia bez Niego. To tak jakby nagle stracić bezpieczną przystań, stracić najlepszego przyjaciela. Jasne, życie nie zawsze jest łatwe. Czasami jest bardzo trudne. Ale zawsze można się wtulić w Jego ramiona. Poczuć płynącą od Niego Miłość. On jest tuż obok, zawsze. Chce być w naszym życiu, ale daje nam ogromną wolność i nie zmusza do miłości. Cierpliwie czeka. Adwent to czas dzielenia się dobrem i radością z innymi. Warto pomagać, warto dzielić się z innymi. To potrafi dać nam bardzo dużo radości. Doświadczyłam tego namacalnie m.in. wczoraj! Sprawienie, by ktoś na chwilę się uśmiechnął jest bezcenne. Zabrałam wczoraj znajomą do teatru, co wcale nie
Czytaj więcej